fables

Este cuento se llama El oso y las abejas, un cuento de Afganistán, escrito por Arezo, traducido por Arezo y Molly Milazzo, y traducido y leído en español por Lorena Romero. Esta es una adaptación y grabación de LibraryCall. Érase una vez un oso que se despertó de su hibernación con frío y hambre. Quería algo dulce, así que fue directamente a las colmenas. Cuando llegó, vio que las abejas estaban vendiendo su miel. Las jirafas, las ovejas, los conejos y las vacas esperaban en la fila para comprar el jarabe dorado, pero el oso no tenía ganas de esperar y no quería pagar por la miel.

This story is called “The Bear and the Bees.” This is a LibraryCall adaptation and recording. Once there was a bear who woke up from his winter slumber cold and hungry. He wanted something sweet, so he went straight to the beehives. When he arrived, he saw that the bees were selling their honey. Giraffes, sheep, rabbits, and cows all stood in line waiting to buy the golden syrup, but the bear was not in the mood to wait in line, and he did not want to pay for the honey.

This story is called خرس کله خراب This is a librarycall adaptation and recording آقای خرس ازخواب بیدارشد.زیادکم حوصله وگشنه شده بود. دلش عسل میخواست،مستقیم پیش لانه زنبورهارفت. وقتیکه رسید،دیدکه زنبورهاعسل میفروشن،زرافه،گوسفند،خرگوش،گاوهمه گی درصف به نوبت ایستادشده اند،خرس اصلاً حوصله نداشت درصف ایستاده شودونمیخواست پول عسل رابدهد،بابسیاربداخلاقی آمدپیش روی صف وکاسه کلان عسل راگرفت ورفت،تمام زنبوراهاپشتش رفتن وگفتن آقای خرس این عسل ازمااست. بایددرصف ایستاده شوی وپولش رابدهی. خرس میخواست زنبورهارابترسانوازخودش دورکندباصدای بلندغرش کردوگفت:اگربازهم سروصداکنید،خانه تان کندوهای تان راخرا

This story is called ملکه گل ها this is a library call adaptation and recording 
روزی روزگاری، دختری مهربان در کنار باغ زیبا و پرگل زندگی می کرد، که به ملکه گل ها شهرت یافته بود. چند سالی بود که او هر صبح به گل ها سر می زد، آن ها را نوازش می کرد و سپس به آبیاری آن ها مشغول می شد. مدتی بعد ، به بیماری سختی مبتلا شد و نتوانست به باغ برود. دلش برای گل ها تنگ شده بود و هر روز از غم دوری گل ها گریه می کرد. گل های باغ هم خیلی دلشان برای ملکه گل ها تنگ شده بود. دیگر کسی نبود آن ها را نوازش کند یا برایشان آواز بخواند. روزی از همان روزها، کبوتر سفیدی کنار پنجره اتاق ملکه گل ها نشست.

this story is calledماهی کوچک this is a library call adaptation and recording روزی روزگاری دریک حوض کوچک چندتاماهی کوچک باهم زنده گی میکردند. هرروزصبح وقت زمانی که بیدارمی شدند،باهم بازی وخوشگذرانی می کردند. تازمانی بازی میکردندتاکه شب میشد وزمانی که خوابشان میبردنمی دانستندکه کجاخواب شان برده است. بین این ماهی های زیبایک ماهی کوچک بود که خیلی بادیگرماهی هافرق داشت،وهمیشه بهانه جویی میکردوبادیگران قهرمیبود. یک روزازروزهای خدابچه ماهی هاتصمیم گرفتندکه ماهی کوچک رابه بازی راه ندهندتاشایددرس بگیریدودیگربابقیه قهرنکند. درآن روزقبل ازاینکه ماهی کوچک بهانه جویی کندوبادیگران قهرکنددوستانش بااو

this story is called فیل مهربان this is a Librarycall adaptation and recording یکی بودیکی نبوددریک جنگل زیبایک فیل مهربان بود. فیل قصه مادنبال دوست میگشت،فیل روی یک درخت یک شادی رادید.ازشادی پرسید:میتوانیم باهم دوست شویم؟شادی برایش گفت توخیلی چاق وکلان هستی تونمیتوانی مثل من بالای درخت بالاشوی. فیل قصه ماباردوم خرگوش رادید.وازش خواهش کردتادوست وی شود.اماخرگوش برایش گفت توبسیارکلان وتنبل هستی تونمیتوانی مثل من بدوی. فیل بعداًنزدیک بقه رفت برایش گفت:ایاتودوست من میشوی؟بقه گفت:نخیر،نمیشودتوبسیارچاق وتنبل هستی ونمیتانی مثل من روی اب بپری. فیل داستان مابسیارناراحت بود،به یک روباه رسید.ازاوخ

This story is called, چوپان ناراضی This is a LibraryCall adaptation and recording. بودنبوددریک قریه دوریک چوپان بود. چوپان عادت داشت دریک جای معین زیریک درخت بنشیند.وگله گوسفندانش رابرای چریدن دراطراف آن نگه دارد. زیردرخت سه قطعه سنگ بود.که چوپان همیشه آن رابرای روشن ساختن آتش استفاده میکردوبرای خودچای دم می کرد. هرباری که آتش روشن میکرد متوجه میشدکه مادام یک سنگ سرداست وهیچ گرم نمیشودمثل سنگ های دیگر،اما چوپان دلیل این سردی سنگ رانمیدانست. چندبارکوشش کردکه جای سنگ راتبدیل کندشایدسنگ گرم شوداماهیچ چیزی دستگیرش نشد،وسنگ درهرجاییکه قرارمیگرفت سردبود. تااینکه یک روزتصمیم گرفت تارازاین

THE LITTLE PINE TREE Once upon a time there was a little pine tree who lived in the woods. It had no leaves. It had needles. The little tree said, "I do not like needles. All the other trees in the woods have pretty leaves. I want leaves, too. But I will have better leaves than all the other trees. I want gold leaves." The little tree didn’t know it but a fairy from the forest had heard his wish. Night came and the little tree went to sleep. The fairy came by and gave it gold leaves. When the little tree woke it had leaves of gold. It said, "Oh, I am so pretty!

Este cuento se llama La tortuga y la liebre, adaptado de la fábula de Esopo y leído por Daniel Fernando. Esta es una adaptación y grabación de LibraryCall. Érase una vez una liebre muy soberbia, que se pasaba todo el día presumiendo de lo rápido que podía correr. "Soy el velocista más rápido del mundo", le dijo a todos los otros animales. “¡Cuando corro, soy igual de rápido como el viento! Nadie puede alcanzarme". Los otros animales rieron una risa fingida. Ya estaban cansados ​​de escuchar los alardes de la liebre. "¿No me creen?", preguntó la liebre.

This story is called The Boy Who Cried Wolf, a traditional fable by Aesop. This is a LibraryCall adaptation and recording. Long ago, there was a shepherd boy who took care of a flock of sheep. The sheep grazed in a meadow near a dark forest, not far from a village. The boy, who was quite an energetic young person, enjoyed his work at first-- herding the sheep to places with greener grass, watching for hungry animals that liked to eat sheep, and ensuring the not-so-bright sheep didn’t eat any poisonous plants.